In een sociale investeringsstaat wordt sociaal beleid gezien als investering om burgers zelfredzamer te maken, geeft ze aan. Daarin wordt beleid meer gericht op kwetsbare groepen en wordt niet meer gedacht in ’one size fits all’. Algemene maatregelen hebben weinig zin, zegt ze, aangezien vooral hoogopgeleiden daarvan profiteren. „Belangrijker is het om je af te vragen wat een kwetsbare groep, met hoge zorgkosten, nodig heeft.””
”Bussemaker spreekt vrijdag haar oratie uit als hoogleraar Wetenschap”
