Vroeger werden mensen nog wel eens vermoord door moordenaars, door echte bandieten, criminelen, lustmoordenaars, sadisten of psychopaten. Het was dan ook de tijd dat moordenaars gewoon verantwoordelijk werden gehouden voor hun daden en kregen waar ze recht op hadden: straf. Liefst een beetje lang zodat de samenleving weer even op adem kon komen en de maatschappij werd beschermd tegen de gevaarlijke gekken.
Heden ten dage bestaan er alleen nog maar ‘verwarde mensen’, ‘patiënten’, ‘slachtoffers’ van de omstandigheden, en die moorden er lustig op los omdat ze in een, plotselinge en onverklaarbare, ‘psychose’ verkeren.
Wel zo handig want daardoor is de moordenaar ‘ontoerekeningsvatbaar’ en volgt er geen straf maar ‘behandeling’, bijvoorbeeld in een ‘psychiatrisch ziekenhuis’ in Den Dolder, en met een beetje geluk hoeft die ‘behandeling’ na slechts één jaar niet te worden verlengd, zodat de moordenaar slechts één jaartje ‘vast’ zit. Of ‘vast’: het is niet eens straf maar ‘behandeling’. ‘Verpleging’. Als het even kan inclusief verlof, opendeurenbeleid en sociotherapeuten die heel blij zijn als je ze nog eens een kaartje stuurt om te vertellen dat je leven weer op de rails staat.
De nabestaanden hebben echter geen ‘psychose’, net als het onschuldige slachtoffer, en krijgen gewoon levenslang. Net als de maatschappij die knarsetandend moet toezien hoe iemand die nooit eerder ‘psychoses’ had kennelijk ineens wel een ‘psychose’ had tijdens het brute moorden om daarna weer heel snel te zijn ‘genezen’ van die psychoses en geheel psychosevrij, zonder ooit te zijn gestraft weer in die toch al zo murw gebeukte maatschappij moet worden geaccepteerd.
En ja, als je dan toch psychosevrij bent, nog geen jaar na het tijdens een ‘psychose’ doodsteken van je bloedeigen broer, dan kun je net zo goed weer worden opgenomen in het nationale honkbalteam. Je hebt immers je straf al uitgezeten. Je hebt immers je behandeling van slechts een jaar al achter de rug.
Psychoses bewijzen: moordenaars ook nog straffen is niet langer meer nodig. Zo komt de hippiedroom van linkse maakbaarheid eindelijk uit, kan de pers jubelend blijven schrijven dat de cellen in dit gave land leegstaan en zal er uiteindelijk worden geconcludeerd dat er überhaupt geen moordenaars meer bestaan in Nederland. Er bestaan uitsluitend ‘mensen die tijdens een psychose een moord plegen’, maar dat is natuurlijk geen echte misdaad.
En ziet: Nederland is vrij van misdaad! Er bestaan geen moordenaars! Alleen patiënten, allemaal slachtoffers!
Je zou haast zelf gaan verlangen naar een psychose. En een opname in een kamertje met zachte witte wanden. Lekker voorgoed verdwijnen voor de werkelijkheid. In de eindeloze linkse psychose die ‘maakbaarheid’ heet.
Lees ook:
Haagse messteker Malek F. had ‘religieuze psychose’.
Tevfik G. stak in Arnhem eigen zoontje van 12 met zwaard dood want ‘hoorde stemmen’.
