“Ik beweer dat zelfs de knapste koppen het probleem niet kunnen oplossen. Met andere woorden: we hebben collectief gefaald. Maar alle ernstige wetenschappers zullen je vertellen dat we dat dertig jaar geleden hadden moeten doen. Sindsdien hebben we evenveel CO2 in de atmosfeer geblazen als voordien in de hele geschiedenis van de mensheid. Het kalf is al lang verdronken. Maar politici die dat toegeven, graven hun eigen graf.
Tegen de opwarming van de aarde kunnen we niets meer doen, maar wél tegen de vele gevaren die onze biodiversiteit bedreigen. Maar het publieke debat wordt gedomineerd door één enkel probleem, de klimaatverandering, dat we niet kunnen oplossen – hoogstens kunnen we de gevolgen een beetje afzwakken.
Het Akkoord van Parijs, de bovengrens van 2 graden opwarming, de CO2-taks: is dat allemaal een maat voor niets?
Ja, we zijn er veel te laat mee.
De vluchtelingencrisis in Europa is een zondagse picknick in vergelijking met de migratie die eraan komt. De gevolgen zullen érg onaangenaam zijn, vrees ik”