“Het kan een foutje zijn geweest, maar ik denk dat het opzet van het OM was.
Onder de pet houden. De uitdrukking bleef door m’n hoofd spoken. Waar kwam-ie ook alweer vandaan? Gisteravond viel het kwartje. De parlementaire enquête naar de Bijlmerramp. 1999. Het feit dat El Al er destijds bij de luchtverkeersleiding op had aangedrongen om niet te melden dat het neergestorte vliegtuig explosieven, gif, munitie en nog veel meer troep vervoerde.
Een fascinerend en verbijsterend fenomeen. Uit zelfbehoud en overlevingsdrang. De waarheid doseren, niet het hele verhaal vertellen.
Dingen onder de pet gaan houden, in de hoop dat het overwaait, dat parlement, publiek en pers de interesse verliezen en zich bezig gaan houden met andere dagkoersen. Het ingewikkeld maken, zodat niemand het meer begrijpt, en die enkele journalist die zich vastbijt een roeptoeter wordt, een gekkie: ja, nu weten we het wel.
In de zaak-Wilders. Waarin OM en ministerie zeiden dat er nooit, nimmer enig overleg of beïnvloeding was. Terwijl we nu weten dat die er wel was.
In de zaak-Stint. We weten nu dat vanaf dag één het ministerie het eigen straatje schoonveegde.
Maar voor de samenleving, voor het geloof in onze democratische rechtstaat is het natuurlijk funest.”
https://www.rtlz.nl/opinie/column/4900916/parlement-politiek-julio-poch-geert-wilders-stint
