“De 34-jarige Moldaviër Vasili Codreanu is nu anderhalve maand in Nederland. Net als zijn landgenoten heeft de man geen schijn van kans op een verblijfsvergunning, maar heeft wel de mond vol van de opvang in Nederland. „Waarom krijgen we geen leefgeld?”, vraagt de vader van drie kinderen zich af. „Ik wil ten minste vijftig euro per week per persoon.”
„Wij moeten weg maar we mogen niet eens in hoger beroep”, schreeuwt Codreanu terwijl hij met zijn terugkeerbesluit wappert. Hij heeft een paar dagen eerder gehoord dat hij terug moet naar Moldavië. „Nederland controleert niet eens of ik gevaar loop.”
Ook het eten is een bron van ergernis. „Hier eten we maar een keer per dag warm”, zegt hij woedend. „En ze houden niet eens rekening met wat wij willen. Ik heb nog geen enkele keer Moldavisch gegeten hier.”
„Het eten wat we al krijgen stoppen ze vol met kruiden. Een lekkere pasta met vlees zit er niet bij”, stelt Codreanu. „Dit is pure spot, zelfs varkens worden beter behandeld.”
We hoorden dat in Nederland alles beter was, maar we krijgen geen gratis kamer en zakgeld.””
