Vertaald door Google Translate.
“Als een blanke zonder migratieachtergrond, iemand die nooit racisme ervaart , kun je niet voelen hoe het is om over zo’n misdaad te leren. We zijn niet allemaal het slachtoffer van deze aanval, hoe goed deze zin ook is. Wij zijn degenen die een sfeer hebben gecreëerd waarin daders zoals Hanau zich aangemoedigd konden voelen. Schaamte zou gepast zijn, ook vanwege het feit dat veel te zelden iemand de kwetsbaarheid aanpakt die altijd in verband is gebracht met moslim zijn of niet-blank zijn in dit land.
Al diegenen die nu verrast zijn door de afgrond van dit gewelddadige racisme , dat moet je zeggen, de afgelopen jaren en decennia gewoon niet hebben geluisterd.
We zitten al lang midden in een extreemrechtse terreurgolf die velen al zo lang niet voor mogelijk hielden en die al even lang anderen waarschuwen, vooral degenen die door racisme zijn getroffen. De moord op Walter Lübcke was negen maanden geleden, de antisemitische aanval in Halle slechts vier. Er groeit een zaadje dat er altijd is geweest en dat steeds opnieuw is geïrrigeerd, vooral in de afgelopen jaren.
Het is de terugkeer van het praten over de ongelijkheid van hele groepen mensen, over Nafris , over asieltoerisme , over culturele kringen , over bekering en over invasie . Iedereen die gelooft dat zoiets geen consequenties heeft, liegt of houdt nog steeds vast aan de illusie, in naïviteit grenzend aan slecht oordeel, dat Duitsland, het land van de ” opwerkende wereldkampioenen “, voor altijd is genezen van de racistische haat die lang voordat de De Tweede Wereldoorlog ontstond in zijn midden.
Laten we onszelf niet voor de gek houden: racisme is sinds 1945 nooit meer uit Duitsland verdwenen. Integendeel, er zijn de afgelopen jaren rechtse verhalen verneveld die het debat over hem nog moeilijker hebben gemaakt: die van politieke correctheid , de gang van zaken , het vermeende racisme tegen blanken.
Wij, de blanke Duitsers zonder een geschiedenis van migratie, hebben altijd het voorrecht onbetwist te behoren, ongeacht waar we vandaan komen. Zelfs de meest racistische AfD-kiezers zullen nooit worden bedreigd uit dit land te worden uitgesloten. Politici uit het zogenaamde midden zullen altijd zeggen dat je naar je zorgen moet luisteren. Deze zekerheid om erbij te horen ontbreekt in Duitse niet-witte huidtinten. En als we onze waarden serieus nemen, dus als we willen dat de schoonheid van de eerste zin van onze grondwet een waarheid is, zijn we het aan hen verplicht om die veiligheid te creëren. Now. Onvoorwaardelijk. Voor altijd.”
