“Het ‘yogajes’? Dat ben ik! Ik identificeer me als yogaleraar, vegetariër en ach ja, waarom ook niet, spiritueel. Stond yoga ooit te boek als geitewollensokkenactiviteit, iets voor hippies en alternatievelingen in de jaren zeventig, dat imago werd in het afgelopen decennium rap afgeschud. Yoga werd een breed geaccepteerde en wijd beoefende sport bij onder meer concentratieproblemen, burn-out, depressie en fysieke klachten.
De afgelopen week kantelde dat positieve imago in Nederland vrij plots honderdtachtig graden. Schrijver Roxane van Iperen muntte op Instagram de term ‘wellness-rechts’, waaronder zij ‘yogi’s en ‘vrije’ types schaarde die op FVD, PVV en JA21 stemden. Het beeld dat ze schetste was niet gunstig: het ging om een „geprivilegieerde groep” vrouwen die „met zichzelf bezig (kunnen) zijn”, geen notie hebben van „macro-idealen of -kennis”. „Veel hoogopgeleide vrouwen die zich zo’n levensstijl kunnen permitteren door een man met goed inkomen”. „Don’t bash me, zoek zelf even de cijfers op”, voegde ze daaraan toe. Haar post kreeg een hoge vlucht. Hij werd opgepikt door onder meer Sander Schimmelpenninck die de „yogamuts” en Thierry-stemmer in een adem verbond, op Facebook zagen de termen „yoganazi”, „yogajes” en „yogafascist” het levenslicht en Sunny Bergman riep op Facebook alle yogi’s van Nederland, als ook yogascholen, op om door middel van publieke verklaringen afstand te doen van het „fascisme”.”
https://www.nrc.nl/nieuws/2021/03/31/yoga-is-niet-synoniem-met-radicaal-rechtse-denkbeelden-a4038000
